จิตวิญญาณแห่งคริสต์มาส ความรู้สึกที่มักจะเข้าใจยาก ได้พบฉันอย่างไม่คาดคิดในช่วงชั่วโมงที่สองที่ยืนอยู่ข้างนอกร้าน Q by Peter Chang (คิว บาย ปีเตอร์ ชาง) ใน Bethesda, Maryland (เบเธสดา แมริแลนด์) มันเป็นวันคริสต์มาส ปี 2021 การสั่งอาหารล่วงหน้าเวลาห้าโมงเย็นและการมาถึงหลังหกโมงเย็นเล็กน้อยดูเหมือนจะรอบคอบดี จนกระทั่งฉันได้เผชิญหน้ากับความเป็นจริง: รถยนต์เรียงรายรอบบล็อก ไฟฉุกเฉินกระพริบ ห้องอาหารเต็มไปด้วยผู้คน ใบหน้าที่สวมหน้ากากมากมายรอรับอาหารกลับบ้าน และกองทัพถุงใส่อาหารกลับบ้านจำนวนมาก มันชัดเจน – นี่จะเป็นการรอคอยที่ยาวนานอย่างมาก
หลักสำคัญทางวัฒนธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชุมชนชาวยิว คือประเพณีที่เกือบจะเป็นสากลของการรับประทานอาหารจีนในวันคริสต์มาส ตลอดศตวรรษที่ผ่านมา แนวปฏิบัตินี้ได้พัฒนาจากความสะดวกสบายเพียงอย่างเดียวไปสู่พิธีกรรมอันเป็นที่รัก Justice Elena Kagan (ผู้พิพากษาเอเลนา คาแกน) ได้กล่าวติดตลกอย่างมีชื่อเสียงระหว่างการพิจารณาการแต่งตั้งของเธอ เมื่อถูกถามเกี่ยวกับแผนการวันคริสต์มาสของเธอในปีหนึ่งว่า “คุณรู้ไหม เหมือนชาวยิวทุกคน ฉันอาจจะอยู่ที่ร้านอาหารจีน” ในคืนคริสต์มาสนั้น Justice Kagan (ผู้พิพากษาคาแกน) อาจเป็นชาวยิวเพียงคนเดียวในเขต DC ที่ ไม่ได้ อยู่ที่ Q นาทีผ่านไปเหมือนชั่วโมง โดยมีผู้จัดการคอยรับประกันซ้ำๆ ว่า “อีก 10 นาที” อาหารของเราจะพร้อม
ภารกิจของฉันในเย็นวันนั้นคือการไปรับอาหารเย็น โดยปล่อยให้พ่อแม่และภรรยาของฉันอยู่ที่บ้านกับลูกชายเล็กๆ สองคนของเรา เมื่อเวลาอาหารเย็นของลูกๆ ของฉันผ่านไป ความกระวนกระวาย ควรจะ เกิดขึ้น แต่ความรู้สึกเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันได้แทรกซึมเข้าไปในกลุ่มคนที่รอคอย ค่ำคืนที่อบอุ่นผิดปกติ 65 องศา ทำให้พวกเราถอดหน้ากากและรวมตัวกันข้างนอก โดยมีความเข้าใจที่ไม่ได้พูดออกมาผูกพันกัน แม้แต่การเริ่มต้นของฝนก็ไม่สามารถทำให้จิตใจหดหู่ได้ ความปรารถนาดีต่อมนุษย์ยังคงอยู่
ในที่สุด เวลา 20:00 น. อาหารของฉัน—ถุงหนักๆ ที่เต็มไปด้วยไก่กงเปา เนื้อแกะผัดยี่หร่า ถั่วเขียวผัดแห้ง และอื่นๆ—ก็ถูกส่งมอบให้ ความรู้สึกเศร้าอย่างน่าประหลาดใจมาพร้อมกับการสิ้นสุดการรอคอยของฉัน ในฉากวันคริสต์มาสอีฟที่ไม่คาดคิดนอกร้านอาหารจีนแห่งนั้น ฉันได้สัมผัสกับบางสิ่งที่ลึกซึ้ง การเชื่อมโยงกับชุมชนและประเพณี กลับบ้าน ครอบครัวของฉันกล่าวคำขอบคุณ “shehecheyanu” และรีบกินหมูสามชั้นผัดอย่างกระตือรือร้น
เมื่อเร็วๆ นี้ ในการเล่าประสบการณ์นี้ให้ Lydia Chang (ลิเดีย ชาง) ลูกสาวและ CEO ของ Peter (ปีเตอร์) ฟัง ฉันต้องการถ่ายทอดความสำคัญที่ไม่คาดคิดของคืนนั้น “โอ้ ฉันจำคืนนั้นได้” เธอตอบด้วยรอยยิ้มที่รู้ทัน “มันเป็นฝันร้ายที่แย่ที่สุดของฉัน”
Peter Chang: จากเชฟสถานทูตสู่ผู้สร้างอาณาจักรอาหาร
Peter Chang (ปีเตอร์ ชาง) เป็นหนึ่งในเชฟที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดของอเมริกาอย่างไม่ต้องสงสัย เขาเกิดในชื่อ Zhang Pengliang (จาง เผิงเหลียง) ใน Hubei (หูเป่ย์) ประเทศจีน การเดินทางด้านอาหารของเขาเริ่มต้นด้วยชัยชนะในการแข่งขันทำอาหารมากมายก่อนที่เขาจะมาถึงสหรัฐอเมริกาในปี 2001 ในขั้นต้น เขาได้รับการว่าจ้างให้ทำอาหารที่สถานทูตจีน ชีวิตของเขาพลิกผันอย่างไม่คาดคิด ไม่กี่วันก่อนกำหนดการเดินทางกลับประเทศจีน Peter (ปีเตอร์), Lydia (ลิเดีย) และ Lisa (ลิซ่า) ภรรยาของเขา ได้เดินออกจากสถานทูตด้วยความตั้งใจอย่างแน่วแน่ เริ่มต้นปีแห่งการหลบเลี่ยงทั้งเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองของสหรัฐฯ และเจ้าหน้าที่จีน
ในช่วงเวลาแห่งความไม่แน่นอนนี้ Peter (ปีเตอร์) ทำงานอย่างรอบคอบ โดยมักจะใช้นามแฝง อย่างไรก็ตาม ในช่วงเริ่มต้นของเว็บบอร์ดอาหารออนไลน์ เช่น Chowhound (ชาวฮาวด์) ข่าวลือเริ่มแพร่สะพัดเกี่ยวกับอัจฉริยะด้านอาหารที่ดำเนินงานอยู่ในแถบร้านค้าที่ไม่โดดเด่นของ Fairfax (แฟร์แฟกซ์) และ Alexandria (อเล็กซานเดรีย) รัฐ Virginia (เวอร์จิเนีย) ผู้ที่ชื่นชอบอาหารได้ติดตามความเคลื่อนไหวของเขาอย่างขยันขันแข็ง จนกระทั่ง Calvin Trillin (แคลวิน ทริลลิน) ได้เขียนบทความใน New Yorker (นิว ยอร์กเกอร์) ในปี 2010 โดยมีชื่อเรื่องง่ายๆ ว่า “Where’s Chang?” (ชางอยู่ที่ไหน?) ชั่วข้ามคืน Zhang Pengliang (จาง เผิงเหลียง) ก็ยอมรับชื่อเล่น “Peter Chang” (ปีเตอร์ ชาง) อย่างเต็มตัว และชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างไม่อาจแก้ไขได้
:no_upscale()/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784372/D85_9877.jpg)
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784372/D85_9877.jpg)
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Peter (ปีเตอร์) และภรรยาของเขาได้ดำเนินการขอ Green Card ในระหว่างนี้ ผู้พิพากษาในรัฐ Virginia (เวอร์จิเนีย) ได้ตระหนักถึงการมีส่วนร่วมที่สำคัญของพวกเขาต่อเศรษฐกิจของรัฐ นี่ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ เมื่อพิจารณาว่ากลุ่มร้านอาหารของเขาได้ขยายไปถึง 18 สาขาตามแนว Acela Corridor (เอเซลา คอร์ริดอร์) ซึ่งทอดยาวจาก Richmond, Virginia (ริชมอนด์ เวอร์จิเนีย) ไปจนถึง Stamford, Connecticut (สแตมฟอร์ด คอนเนตทิคัต) มีเชฟเพียงไม่กี่คน แม้แต่คนดังระดับโลก ที่สามารถอวดอ้างถึงการเข้าถึงที่กว้างขวางเช่นนี้ Peter (ปีเตอร์) เองยังคงมีส่วนร่วมอย่างใกล้ชิด โดยมักจะพบเห็นในครัวของร้านอาหารของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Q (คิว) และ Mama Chang (มาม่า ชาง) ใน Fairfax, Virginia (แฟร์แฟกซ์ เวอร์จิเนีย) ธุรกิจร้านอาหาร Peter Chang (ปีเตอร์ ชาง) ดำเนินงานอย่างมีประสิทธิภาพอย่างน่าทึ่ง แต่ทุกเทศกาลคริสต์มาสก็ผลักดันให้ถึงขีดจำกัดในการดำเนินงาน
ภายในครัวของร้าน Q by Peter Chang: ซิมโฟนีแห่งความวุ่นวายที่ควบคุมได้
ในเย็นวันหนึ่งของเดือนตุลาคม Lydia Chang (ลิเดีย ชาง) ได้ให้ฉันแอบดูครัวที่พลุกพล่านของ Q (คิว) ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับความคลั่งไคล้ที่คาดการณ์ไว้ในช่วงคริสต์มาส ครัวที่กว้างขวางและเป็นระเบียบอย่างพิถีพิถัน เป็นฉากของกิจกรรมที่มีสมาธิ ทีมเชฟสี่คนควบคุมกระทะ โดยมีการเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่วและชำนาญ อีกคู่หนึ่งจัดการเตาอบ หม้อไอน้ำ และน้ำซุปที่เคี่ยวปุดๆ พ่อครัวอีกสี่คนแกะสลักเป็ดอย่างชำนาญ ม้วนแพนเค้กต้นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ และตักซุปหอมกรุ่น การบริการในคืนนั้นรวดเร็วแต่ควบคุมได้ ไฮไลท์คือโต๊ะจีนปู 14 คอร์สสุดอลังการสำหรับแขก 40 ท่าน ซึ่ง Peter Chang (ปีเตอร์ ชาง) เป็นผู้ควบคุมและจัดจานเอง
บรรยากาศในครัวปราศจากเสียงเพลงและการพูดคุยที่ไม่จำเป็น การสื่อสารมีน้อยและแม่นยำ ชวนให้นึกถึงทีมบาสเก็ตบอลที่เล่นตามแผนอย่างราบรื่น เมื่อสังเกตจังหวะที่ควบคุมได้แต่รวดเร็ว ฉันพูดกับ Lisa Zheng (ลิซ่า เจิ้ง) ผู้จัดการทั่วไป ว่าระดับพลังงานดูเหมือน 7 เต็ม 10 “ใช่” เธอเห็นด้วย “แต่เมื่อเทียบกับคริสต์มาส นี่คือ 4”
น่าขันที่คำภาษาจีนสำหรับวันคริสต์มาสอีฟ 平安夜 (píng’ān yè) แปลว่า “คืนที่สงบสุข” อย่างไรก็ตาม ในร้านอาหารจีนทั่วอเมริกา วันที่ 24 ธันวาคม ไม่ใช่คืนที่เงียบสงบเลย
เมื่อถูกถามเกี่ยวกับมุมมองของเขาเกี่ยวกับคริสต์มาส ปฏิกิริยาของ Chang (ชาง) รุนแรงมาก เขากุมศีรษะและเปล่งคำภาษาอังกฤษคำเดียวที่ฉันได้ยินเขาพูดตลอดทั้งเย็น: “Crazy!” (บ้าคลั่ง!) (การสัมภาษณ์ของเราดำเนินการเป็นภาษาจีน โดยภรรยาของฉันให้ความช่วยเหลือในการแปลในภายหลัง) “ฉันกลัววันหยุดนี้” เขาสารภาพ “มันทำกำไรได้มาก แต่เหนื่อยเกินไป กังวลเกินไป”
Lisa (ลิซ่า) อธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับปริมาณงานในคืนวันเสาร์ทั่วไปเทียบกับคริสต์มาส วันเสาร์ที่วุ่นวายตามมาตรฐานจะมีลูกค้าประมาณ 150 คนในช่วงบริการอาหารเย็นสามชั่วโมงที่ร้านอาหาร Peter Chang (ปีเตอร์ ชาง) ในวันคริสต์มาส Mama Chang (มาม่า ชาง) สาขาที่ยุ่งที่สุดของพวกเขา ให้บริการมากกว่า 500 คน ในวันที่ 24 และ 25 ธันวาคม ทั้ง Mama Chang (มาม่า ชาง) และ Q (คิว) ซึ่งมีขนาดใหญ่ที่สุดในแง่ของพื้นที่ ใช้พ่อครัว 18 ถึง 20 คน โดยหลายคนมาถึงตั้งแต่ 6:00 น. และทุกคนทำงานล่วงเวลา ปริมาณการเตรียมงานที่แท้จริงนั้นน่าทึ่ง สิ่งที่โดดเด่นของร้านอาหาร Chang (ชาง) คือความเร็วในการบริการ ซึ่งเป็นความสำเร็จที่ทำได้ด้วยเทคนิคกระทะที่เชี่ยวชาญ ความร้อนสูง และ mise en place (มีส ออง ปลาซ) ที่พิถีพิถันอย่างขึ้นชื่อของครัวจีน ผัก เครื่องเทศ และโปรตีนถูกหั่นอย่างแม่นยำเป็นรูปทรงเฉพาะ ทำให้การปรุงอาหารด้วยกระทะเกิดขึ้นด้วยความเร็วสูงสุด—อาหารเปลี่ยนจากกระทะลงจานในเวลาไม่กี่นาที Fuschia Dunlop (ฟูเซีย ดันลอป) ใน Invitation to a Banquet: The Story of Chinese Food อธิบายสิ่งนี้อย่างสละสลวยว่า “เมื่อฉันดูเชฟที่ชำนาญการผัด ฉันเห็นนักมายากล ผู้สร้างสิ่งมหัศจรรย์ เชฟอาจจะผ่านการต่อสู้มาอย่างโชกโชน สูบบุหรี่จัด พูดไม่เก่ง — แต่ความสง่างามของการเคลื่อนไหวของเขา ความคล่องแคล่วทางจิตใจและร่างกายที่พิเศษของเขา ทำให้ฉันต้องอุทานออกมา”
:no_upscale()/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784374/D85_9670.jpg)
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784374/D85_9670.jpg)
:no_upscale()/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784376/D85_9731.jpg)
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784376/D85_9731.jpg)
:no_upscale()/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784375/D85_9715.jpg)
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784375/D85_9715.jpg)
:no_upscale()/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784377/D85_9774.jpg)
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25784377/D85_9774.jpg)
นอกเหนือจากเป็ด ความเร่งรีบในช่วงคริสต์มาสยังต้องการแพนเค้กต้นหอมจำนวนนับไม่ถ้วนที่ม้วนอย่างสมบูรณ์แบบ เกี๊ยวหลายพันชิ้นที่พับอย่างแม่นยำ และน้ำสต็อกจำนวนมากที่เปลี่ยนเป็นซุปอุ่นๆ Chuck Ye (ชัค เย) ผู้จัดการของ Mama Chang (มาม่า ชาง) เปิดเผยปริมาณการเตรียมงานที่น่าตกใจสำหรับสัปดาห์คริสต์มาส: ขิง 30 ปอนด์และกระเทียม 60 ปอนด์ หรือประมาณ 3,600 กลีบ หั่นเต๋าอย่างพิถีพิถันในแต่ละร้าน ปริมาณส่วนผสม ภาชนะใส่อาหารกลับบ้าน และกระสอบข้าวที่แท้จริงกลายเป็นเรื่องที่เป็นนามธรรม สิ่งสำคัญที่ควรจำคือความพยายามพิเศษที่จำเป็น ซึ่งเป็นการดำเนินการที่ไม่ควรมองข้าม
ความกังวลหลักของ Peter Chang (ปีเตอร์ ชาง) คือการรักษาคุณภาพท่ามกลางความวุ่นวายในช่วงคริสต์มาส คุณภาพเป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับ Chang (ชาง) ผู้มีชื่อเสียงในด้านอาหารเสฉวนแท้ๆ เช่น มะเขือยาวผัดแห้ง สิ่งมหัศจรรย์ด้านเนื้อสัมผัส และเต้าหู้อ่อนในซอสไข่เค็ม อาหารของเขาต้องการทักษะทางเทคนิคที่ยอดเยี่ยม โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเชฟกระทะของเขา การได้เห็น Peter (ปีเตอร์) เตรียมปลาซ่อน (หรือปลาสน) ซึ่งเป็นเมนูพิเศษสำหรับโต๊ะจีน ได้เน้นย้ำถึงความเชี่ยวชาญนี้ งานใช้มีดที่ซับซ้อน สร้างเส้นใยที่ละเอียดอ่อนในขณะที่ยังคงเนื้อปลาติดกับหนัง ตามด้วยเทคนิคการทอดเร็วๆ ที่เปลี่ยนปลาให้เป็นปะการังสีทองที่แข็งตัว ซอสเปรี้ยวหวานที่มีชีวิตชีวาทำให้จานนี้สมบูรณ์แบบ เรียกเสียงชื่นชมจากห้องจัดเลี้ยง
ในขณะที่ปลาซ่อนอาจไม่ได้อยู่ในเมนูคริสต์มาสทั่วไป แต่ เป็ดปักกิ่ง อยู่ในเมนูอย่างแน่นอน และคำสั่งซื้อก็พุ่งสูงขึ้น เป็ดปักกิ่งของ Chang (ชาง) ซึ่งเป็นงานที่ต้องใช้ความรัก 24 ชั่วโมง เกี่ยวข้องกับการทาแล็กเกอร์ การแช่เย็น และการย่าง เป็นอาหารจานเด่นในช่วงคริสต์มาส เป็ดแต่ละตัวต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงในเตาอบฉีดไอน้ำพิเศษ Q (คิว) มีสองเตา โดยแต่ละเตาจุเป็ดได้ 15 ตัว แม้แต่สำหรับ Chang (ชาง) การแกะสลักและจัดจานเป็ดแต่ละตัวก็ใช้เวลาห้านาที ก่อนเกิดโรคระบาด ช่วงเทศกาลวันหยุดมียอดขายเป็ด 2,000 ตัวทั่วร้านอาหารของเขา จากนั้นก็มาถึงคริสต์มาสปี 2020 และการหยุดชะงักของห่วงโซ่อุปทานในยุคโรคระบาด
“ห่วงโซ่อุปทานไม่มั่นคงอย่างมาก” Peter (ปีเตอร์) เล่า “ในเวลานั้น มีเป็ดในตลาดไม่เพียงพอสำหรับสิ่งที่เราต้องการ” เขาใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ก่อนคริสต์มาสขับรถไปตามแนว I-95 corridor (ไอ-95 คอร์ริดอร์) จาก Stamford (สแตมฟอร์ด) ไป Atlanta (แอตแลนตา) อย่างสิ้นหวังเพื่อจัดหาเป็ดให้เพียงพอต่อความต้องการที่ท่วมท้น
ตั้งแต่นั้นมา ความต้องการก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า โดยคาดการณ์ว่าจะมีเป็ด 4,000 ตัวในปีนี้ เฉพาะในวันคริสต์มาสอีฟและวันคริสต์มาสเท่านั้น แต่ละร้านอาจใช้เป็ด 500 ตัวต่อคืน ตู้เย็น รวมถึงห้องเย็น เต็มไปด้วยเป็ด และเตาอบทำงานอย่างต่อเนื่อง ที่ Q (คิว) Peter (ปีเตอร์) เป็นผู้ควบคุมดูแลการแกะสลักเป็ดด้วยตนเอง
แตกต่างจากร้านอาหารตะวันตกหลายแห่งที่เลือกใช้เมนู prix fixe (ปรีซ์ ฟิกซ์) ในวันหยุด Peter Chang (ปีเตอร์ ชาง) ยืนยันที่จะนำเสนอเมนูเต็มรูปแบบ เมื่อถึง 15:00 น. ในวันคริสต์มาส คำสั่งซื้อกลับบ้านจะพุ่งสูงขึ้น ประมาณ 17:00 น. ห้องอาหารจะเต็ม และความเข้มข้นก็เพิ่มขึ้น เมื่ออธิบายช่วงพีค 17:00-20:00 น. Lisa (ลิซ่า) และ Lydia (ลิเดีย) พยายามดิ้นรนที่จะอธิบายถึงความคลั่งไคล้ที่แท้จริง ในขณะที่งานร้านอาหารมีความต้องการตลอดทั้งปี คริสต์มาสที่ Peter Chang (ปีเตอร์ ชาง) ก็ก้าวไปสู่อีกระดับ ไม่มีเวลาสำหรับอาหารพนักงาน พิซซ่ากลายเป็นอาหารที่เลือกสรร กินเข้าไปในช่วงเวลาสั้นๆ คำสั่งซื้อกลับบ้านเป็นจุดกดดันที่แท้จริง ในคืนปกติ พนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งจะใส่ถุงอาหารกลับบ้าน ในวันคริสต์มาส พนักงานเสิร์ฟหกคนจะยึดโต๊ะครัวกลาง โดยมีกองภาชนะวางซ้อนกัน การจัดจานสำหรับรับประทานในร้านถูกลดระดับลงไปที่มุมเล็กๆ
ไม่ว่าจะเป็นสถานประกอบการที่ได้รับการยอมรับในระดับประเทศ เช่น Peter Chang (ปีเตอร์ ชาง) หรือร้านอาหารละแวกใกล้เคียง ร้านอาหารจีนต่างประสบกับความต้องการที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงคริสต์มาส Ming Chi (หมิง ฉี) ผู้จัดการของ Chen’s 22 (เฉินส์ 22) ใน Springfield, New Jersey (สปริงฟิลด์ นิวเจอร์ซีย์) กล่าวว่าพวกเขาเพิ่มทุกอย่างเป็นสองเท่าสำหรับคริสต์มาส “ไก่สิบลังต่อสัปดาห์กลายเป็น 20 ลัง” ทุกคนทำงานล่วงเวลา ในความเบลอที่ “ไม่หยุดหย่อน” Amanda Tang (อแมนดา ตัง) ผู้จัดการของ Twin Dragon (ทวิน ดราก้อน) ใน Los Angeles (ลอสแอนเจลิส) รายงานว่าธุรกิจเพิ่มขึ้นสี่ถึงห้าเท่าจากปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการละเว้นเป็ดและปลาทั้งตัวออกจากเมนูเพื่อปรับปรุงการดำเนินงานให้มีประสิทธิภาพ
Peter (ปีเตอร์) และ Lydia (ลิเดีย) ได้พิจารณาที่จะปิดร้านในวันคริสต์มาส แต่ผลกระทบทางการเงินนั้นมีนัยสำคัญเกินไป คืนที่วุ่นวายตามปกติจะสร้างรายได้ 15,000 ดอลลาร์ คริสต์มาสนำมาซึ่ง 50,000 ดอลลาร์ เพื่อรับมือกับความวุ่นวาย Lisa (ลิซ่า) อธิบายว่าร้านอาหาร Chang (ชาง) ทั้ง 18 แห่งมีส่วนร่วมในการแข่งขันที่เป็นมิตร โดยแข่งขันกันเพื่อเพิ่มยอดขายสุทธิสูงสุดเมื่อเทียบกับคริสต์มาสครั้งก่อน โดยฉีดความรู้สึกเป็นทีมเข้าไปในวันหยุดที่ต้องการอย่างมาก
ความแตกต่างนั้นโดดเด่น เราจะไม่มีวันปล่อยให้เชฟชาวฝรั่งเศสอย่าง Daniel Boulud (ดาเนียล บูลูด) ต้องเผชิญกับระดับการท่วมท้นในวันหยุดเช่นนี้ แต่ร้านอาหาร Peter Chang (ปีเตอร์ ชาง) ที่นำเสนอความซับซ้อนด้านอาหารที่เทียบเคียงกันได้ กลับได้รับการปฏิบัติเหมือนเคาน์เตอร์อาหารกลับบ้านเป็นเวลาสองวันในแต่ละเดือนธันวาคม
แต่การยอมรับความซับซ้อนของการบริโภคอย่างมีจริยธรรม ฉันก็เหมือนกับคนอื่นๆ ที่จะพบว่าตัวเองกลับมาต่อแถวที่ Q (คิว) ในคริสต์มาสนี้ และฉันจะสั่งเป็ดอย่างแน่นอน เพื่อลดภาระให้กับพนักงานร้านอาหาร Lydia (ลิเดีย) แนะนำให้สั่งล่วงหน้าหนึ่งหรือสองวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเป็ด สำหรับอาหารกลับบ้าน Peter (ปีเตอร์) แนะนำให้สั่งภายใน 15:00 น. ในวันนั้น วางแผนล่วงหน้า สอบถามเกี่ยวกับการสั่งซื้อล่วงหน้า และที่สำคัญที่สุด ให้ทิปอย่างใจกว้าง—ท้ายที่สุดแล้วมันเป็นช่วงเวลาที่วิเศษที่สุดของปี
