Na zijn vertrek bij Genesis de zomer ervoor, onthulde Peter Gabriel in februari 1977 zijn titelloze eerste soloalbum, waarmee hij op 26-jarige leeftijd een belangrijk nieuw hoofdstuk begon. Met de gerenommeerde producer Bob Ezrin aan boord, was de ambitie duidelijk: een geluid smeden dat directer en assertiever was dan zijn eerdere werk.
“Met het eerste album, net na mijn vertrek bij Genesis, was ik gewend aan gedefinieerde rollen binnen een band. Plotseling in een studio zitten omringd door ongelooflijk bekwame muzikanten was behoorlijk ontmoedigend. Het kostte me ongeveer drie albums om echt zelfvertrouwen te krijgen en te ontdekken wat mijn muzikale identiteit onderscheidend maakte. Deze eerste plaat was vooral een ontdekkingstocht.”

Peter Gabriel in samenwerking met een geluidstechnicus in de controlekamer van de opnamestudio.
“Ik koos Bob Ezrin om het album te produceren nadat ik een aantal producers had ontmoet. Hij was destijds gevestigd in Toronto en we werkten daar in zijn studio. Hij beval een aantal muzikanten aan en ik bracht anderen mee. Het was fascinerend om te zien hoe deze mix zou samenkomen.”
Het was Gabriels wens om zijn solowerk opzettelijk te distantiëren van zijn Genesis-verleden. Dit betekende dat hij zich in diverse muzikale territoria begaf.
“Ik wilde echt dat deze eerste plaat anders klonk dan mijn werk met Genesis. We experimenteerden met verschillende stijlen – zelfs een vleugje barbershop, waar Tony Levin aan bijdroeg. Er waren blues-achtige nummers, een echte mix van liedjes en arrangementen, allemaal bewust ontworpen om iets anders te bieden dan mijn Genesis-tijdperk.”

Harmonium wordt opgesteld in een badkamer om unieke akoestiek vast te leggen tijdens de sessies voor Peter Gabriels eerste soloalbum.
De opnamesessies vonden plaats tijdens een winter in Toronto, een omgeving die sterk verschilde van zijn gebruikelijke omgeving.
“De sessies waren in Toronto in de winter, met veel sneeuw. Ik gebruikte een fiets om me te verplaatsen en Toronto te verkennen. Het voelt nu zo lang geleden – Tony Levin had toen zelfs nog haar, wat nu moeilijk te geloven is. Hij is al zo lang kaal en ik ga nu zelf die kant op. Als ik terugkijk naar foto’s uit die tijd, is dat wat me het meest opvalt.”

Peter Gabriel die zich voorbereidt om het podium op te gaan tijdens zijn vroege solocarrière, waarmee hij afstand nam van de theatrale Genesis-periode.
De albumhoes, een cruciaal element van Peter Gabriels albums, werd bedacht met Hipgnosis, een designgroep waarmee hij kort had samengewerkt tegen het einde van zijn tijd bij Genesis. Storm Thorgerson en Peter Christopherson van Hipgnosis waren van doorslaggevend belang bij het vormgeven van albumhoezen als kunstvorm.
“De albumhoes is gemaakt met Hipgnosis. Ik had aan het einde van Genesis een beetje met ze samengewerkt, vooral met Storm Thorgerson en Peter Christopherson. Ze waren zo invloedrijk in de manier waarop albumhoezen zich ontwikkelden. Storm had deze droge, laconieke humor, wat het werken met hem erg plezierig maakte. Je werd vaak het onderwerp van zijn grappen, maar ik vond het altijd geweldig om met hem te werken. Het was eigenlijk zijn auto waarin ik op de hoes zat. Ik hield van het idee van water, het zwart-wit en de blauwe tint.”
De iconische omslagfoto, met Gabriel in een met water besproeide auto, werd zorgvuldig vervaardigd.
De foto is genomen in Wandsworth, Londen, in Storm Thorgersons Lancia Flavia. Hij werd besproeid met water en Peter zat op de passagiersstoel. Oorspronkelijk zwart-wit, werd het artwork met de hand gekleurd, waarbij elke waterdruppel zorgvuldig werd uitgelicht door Richard Manning.”






Een ander hoesconcept omvatte spiegelende contactlenzen, wat Gabriels voorliefde voor visuele experimenten liet zien.
“Een idee dat ik had voor die eerste hoes waren spiegelende contactlenzen. Het duurde ongeveer een maand om iemand te vinden die ze kon maken. Een bedrijf in Amerika, ik denk in Boston, stemde toe, maar liet me een verklaring ondertekenen over oogschade, omdat ze spiegel op de achterkant van harde lenzen aanbrachten. Ze waren pijnlijk, maar zagen er ongelooflijk uit – alsof je stalen ballen voor ogen had. Ik herinner me dat ik ze een keer in een vliegtuig droeg en een paar mensen bang maakte, wat ik wel leuk vond. Maar de spiegel verdween uiteindelijk.”

Peter Gabriels experiment met spiegelende contactlenzen voor een fotoshoot tijdens zijn eerste soloalbumperiode.
Een andere memorabele fotosessie was onderwaterfilmen met Terry O’Neill.
“Een andere fotoshoot waar ik van genoten heb was met Terry O’Neill. Ik wilde dit onderwater rookconcept doen. Hij vond deze oude jaren 70 disco in Londen met gekleurde lichten en een klein zwembad in het midden – zo’n plek die ze zouden vullen met schaars geklede vrouwen in een zeer Hefner-stijl. Ik ging het zwembad in om te filmen en de lichten sloegen kort, waardoor ik onder water een schok kreeg. Die sessie was best leuk, hoewel.”

Peter Gabriel tijdens een onderwater fotoshoot, waarbij hij visuele concepten verkent voor zijn debuut soloalbum en afstand neemt van zijn Genesis podiumpersona.
Touren voor het album was Gabriels eerste keer op tournee zonder Genesis, een aanzienlijk andere ervaring.
“Op tournee gaan met een andere band dan Genesis was heel anders. Sommige muzikanten waren echte professionals, die tussen shows door terugvlogen naar New York voor jingles. Anderen waren meer zoals ik, gericht op de muziek in plaats van het maximaliseren van het inkomen.”


De tour was niettemin plezierig, met gedenkwaardige optredens van percussionist Jimmy Maelen.
“Maar het was erg leuk. Ik herinner me Jimmy Maelen, onze percussionist, die helaas is overleden. Hij was een fantastische performer en had deze twee enorme gongs. Hij zette ze voor elke show zorgvuldig op, zo hoog geplaatst dat hij moest springen om ze te raken. Het draaide allemaal om het maximaliseren van het drama.”


De muziekvideo voor “Modern Love” werd geregisseerd door Peter Medak, bekend van “The Ruling Class.”
“De ‘Modern Love’ video werd geregisseerd door Peter Medak. Ik hield van zijn film ‘The Ruling Class.’ We filmden in Shepherds Bush, in een nieuw winkelcentrum dat werd gebouwd met deze futuristische roltrappen.”
Een latere, meer spontane video voor “Solsbury Hill” werd ook gemaakt.
“We hebben later ook iets gedaan met ‘Solsbury Hill’, gewoon wat geklooid in Real World met mijn schildervriend Graham Dean. We hadden toen niet veel budget voor video’s.”

Peter Gabriel in gesprek met producer Bob Ezrin tijdens het maken van zijn eerste soloalbum, een cruciaal moment na Genesis.
Producer Bob Ezrin reflecteerde in een interview uit 2019 op de unieke dynamiek van de creatie van het album.
“We kwamen samen in Toronto en ik stelde een band samen – een ‘Dirty Dozen’ van muzikanten, van wie Peter de meesten nog niet had ontmoet. Dit waren onder andere Tony Levin, die sindsdien bij hem is gebleven, Steve Hunter, Jimmy Maelen, Allan Schwartzberg, Larry Fast en Joey Chirowski. Peter wilde ook een Brit, dus haalden we Robert Fripp erbij. Het was een ongelooflijke groep uiteenlopende, briljante persoonlijkheden uit verschillende disciplines. Toen ze samen live in de studio speelden, was het magisch.”
Dit eerste soloalbum markeerde Peter Gabriels succesvolle stap weg van Genesis, waarmee hij zijn eigen artistieke pad vestigde en een gevierde solocarrière lanceerde.
Volgende Release