Betsy Haynes’ “Bone Chillers”-serie blijft verrassen, en “Little Pet Shop of Horrors” is daarop geen uitzondering. Als iemand die zich in deze boeken verdiept, na eerder titels zoals Beware the Shopping Mall te hebben verkend, vond ik dat dit specifieke verhaal een onverwachte wending nam, waarbij thema’s werden aangesneden die mogelijk een breder publiek aanspreken dan aanvankelijk werd verwacht voor kinderhorror.
Het is fascinerend hoe online retailers zoals Amazon suggesties geven voor “mensen die dit kochten, kochten ook”. In dit geval waren de aanbevelingen voor “Little Pet Shop of Horrors” zo onverwacht dat ze in eerste instantie op een fout leken. Echter, na het lezen van het boek werd het duidelijk dat er een unieke aantrekkingskracht is in dit verhaal, mogelijk lezers aantrekkend die geïntrigeerd zijn door meer dan alleen typische kinderhorrorelementen. Dit boek lijkt een speciale plek in te nemen voor lezers die de eigenaardige verhaallijn waarderen.
Het duiken in de “ook gekocht” suggesties onthult een potentiële formatieve impact die dit boek op sommige lezers kan hebben gehad. Het verhaal zelf draait om de transformatie van een meisje in een schattige puppy. Deze puppy wordt vervolgens geadopteerd door de jongen uit haar klas die haar vaak plaagt. Terwijl ze in zijn huis woont, begint ze een andere kant van hem te zien terwijl hij voor haar zorgt, haar zelfs met de hand voert. Deze dynamiek introduceert een laag complexiteit die verder gaat dan simpele horror, en het zijn deze ondertonen die misschien bijdragen aan de bredere, en enigszins onverwachte, aantrekkingskracht.
Laten we snel overgaan naar de kern van “Little Pet Shop of Horrors”. Het is een verrassend zachtaardig, bijna niet-eng horrorverhaal dat draait om Cassie, een jong meisje met een sterke wens voor een hond, ondanks haar allergieën.
Cassie en haar beste vriendin, Suki Chen, een gymnastiekenthousiasteling, stuiten op een eigenaardige kleine dierenwinkel. Dit is niet zomaar een dierenwinkel; het neemt aangepaste bestellingen aan en belooft het exacte huisdier te vinden dat je wenst. Hoewel Suki niet bijzonder geïnteresseerd is, suggereert ze dat deze unieke winkel misschien het antwoord is op Cassie’s dromen over het bezitten van een hypoallergene hond.
Op weg naar huis komen ze een groep onaangename jongens van school tegen. Deze jongens, die wrede bijnamen gebruiken, waaronder David Ferrante, die probeert hen te intimideren met zijn nieuwe huisdier – een vogelspin. Ironisch genoeg moet David later een ander huisdier zoeken, nadat hij per ongeluk de vogelspin heeft gedood door erop te gaan zitten. Dit ongelukkige incident krijgt een donkerdere toon zodra de ware aard van de dierenwinkel duidelijk wordt.
Meneer Willard, de eigenaar van de dierenwinkel, biedt Cassie een drankje aan, waardoor ze het bewustzijn verliest en ontwaakt getransformeerd in een jonge golden retriever. David en zijn bazige ouders verschijnen dan, en David adopteert haar. Het verhaal verkent vervolgens Cassie’s ervaringen als hond. Omdat ze niet met mensen kan communiceren, leiden haar pogingen om terug te veranderen in menselijke vorm, gekenmerkt door constant blaffen en een ontsnappingspoging, ertoe dat ze wordt teruggestuurd naar de dierenwinkel. Daar onthult meneer Willard zijn sinistere plan om haar te doden.
Cassie weet hem te ontwijken, en in zijn korte afwezigheid stoot ze per ongeluk een mysterieuze vloeistof om en drinkt die op, wat de transformatie omkeert en haar weer in een mens verandert. Als ze zichzelf naakt aantreft, ontdekt ze een stapel afgedankte kleding, vermoedelijk van andere getransformeerde kinderen, en ontsnapt via een raam.
Thuis verzint ze een verhaal over geheugenverlies om haar dagenlange afwezigheid te verklaren. Haar ouders verrassen haar vervolgens met “goed nieuws”: ze hebben een hond voor haar gehaald! Het is een Pekinees.
Cassie dubbelklapte van het lachen. “Je bent zo grappig! Je doet me denken aan mijn beste vriendin, Suki.”
Plotseling stopte het hondje met rennen. Het keek Cassie aan met smekende ogen. Toen maakte het zonder waarschuwing een perfecte backflip.
Cassie verstijfde en staarde naar de hond.
“Suki!?“
Deze onthulling dient als het cliffhanger-einde van het boek.
Concluderend is “Little Pet Shop of Horrors” meer dan alleen een kinderhorrorverhaal. Het vermengt subtiel thema’s van transformatie, onverwachte vriendschappen en een vleugje bizarre, waardoor het een memorabele leeservaring is die misschien wel een bredere aantrekkingskracht heeft dan men aanvankelijk zou verwachten van een boek in de “Bone Chillers”-serie. De verkenning van een magische “My Little Pet Shop” en zijn eigenaardige aanbod creëert een verhaal dat in de gedachten blijft hangen en aanzet tot reflectie die verder gaat dan de typische schrik van kinderhorror.
