In 2014, toen ik in een dierenasiel in Virginia werkte, werd de realiteit van onze beperkte kennis pijnlijk duidelijk. Beslissingen die voortkwamen uit verouderde praktijken leidden vaak tot onnodige euthanasie. Simpele kwalen of vermeende gedragsproblemen werden vaak als onoverkomelijk beschouwd, met tragische gevolgen voor talloze dieren. Een puppy met distemper, een ziekte waar we weinig van wisten, werd bijvoorbeeld onmiddellijk geëuthanaseerd uit angst en gebrek aan informatie. Een uitbraak van calicivirus leidde tot het ruimen van bijna de gehele kattenpopulatie. Onze gedragsbeoordelingen voor honden waren rudimentair en leidden vaak tot euthanasie op basis van minimale reactiviteit. Katten met FIV of FeLV werden automatisch als onadopteerbaar beschouwd en geëuthanaseerd, gedreven door de misvatting dat ze een bedreiging vormden voor gezonde katten.
Deze acties, hoewel hartverscheurend achteraf gezien, waren geboren uit een gevoel van noodzaak en een gebrek aan toegankelijke, progressieve kennis over dierenopvang. Er waren geen direct beschikbare bronnen of trainingen om deze normen aan te vechten. Zelfs onze consulterende dierenarts bood geen begeleiding naar meer levensreddende alternatieven. Hoewel het gewicht van deze beslissingen uit het verleden zwaar blijft, is het belangrijk om de aanhoudende inspanningen van mijn supervisor te erkennen die voortdurend aandrong op meer levensreddende maatregelen. Deze drive leidde er uiteindelijk toe dat we Dr. Ellen Jefferson en het baanbrekende werk van Austin Pets Alive ontdekten.
De Ontdekking van het Austin Pets Alive! Model
Onze ontmoeting met Dr. Ellen Jefferson vond plaats op een conferentie in Zuid-Virginia. Haar keynotespeech beschreef de opmerkelijke transformatie van Austin Pets Alive! (APA!), waarbij ze hun reis van een reddingspercentage van 15% naar meer dan 90% liet zien. De basis van het succes van APA!, zoals Dr. Jefferson uitlegde, was een toewijding om elk dier mogelijk te redden, vooral de dieren die het meest kwetsbaar zijn voor euthanasie in traditionele asielen. Dit omvatte neonatale kittens en puppy’s, dieren die vechten tegen ziekten zoals FeLV en distemper – aandoeningen die wij als doodvonnissen beschouwden – honden met gedragsproblemen, geriatrische huisdieren, kittens met ringworm, honden met schurft, en zelfs huisdieren met chronische aandoeningen zoals diabetes of verlamming.
Dr. Jefferson sprak openlijk over de gevechten die zijn gevoerd en gewonnen om deze dieren te verdedigen. Haar onwrikbare doel: een einde maken aan de euthanasie van adopteerbare huisdieren in asielen in het hele land. Voor iemand die opereerde in een wereld waar een reddingspercentage van 90% een ambitieus doel was voor alle dieren die het asiel binnenkwamen, was de visie van Dr. Jefferson revolutionair. Deze presentatie was een cruciaal moment, dat mijn perspectief en dat van vele anderen die aanwezig waren diepgaand beïnvloedde. Toen er leiderschapsmogelijkheden ontstonden bij Austin Animal Center, het gemeentelijke asiel van Austin, Texas, maakten mijn supervisor, een collega en ik de overstap om uit de eerste hand te leren van de organisatie die elke conventie die we kenden uitdaagde – Austin Pets Alive! We hebben jarenlang samengewerkt met Austin Pets Alive! om het reddingspercentage van de stad Austin te verhogen tot een verbazingwekkende 97%, waardoor Austin effectief een no-kill stad werd. Deze ervaring heeft mijn begrip van dierenopvang hervormd en bewezen dat elk huisdier een kans op leven verdient en de notie uitgedaagd dat een dier inherent “onredbaar” is. Het dwong tot een kritische herbeoordeling van eerdere praktijken in Virginia en de zelfrechtvaardigende verhalen die we hadden opgebouwd rond euthanasie als “normaal” of “noodzakelijk”. De herinnering aan de dieren die we niet hebben kunnen redden, diende als een constante herinnering aan de urgentie en het belang van deze paradigmaverschuiving.
100.000 Geredde Levens: Austin Pets Alive!’s Blijvende Impact
Vandaag de dag heeft Austin Pets Alive! een gedenkwaardige mijlpaal bereikt: het redden van 100.000 huisdieren. Dit is veel meer dan een numerieke prestatie; het is een krachtig symbool van hoop en een bewijs van het transformerende potentieel van compassievolle, innovatieve dierenopvang.
Je Bent Niet Alleen: Een Boodschap aan Asielwerkers
Voor degenen die momenteel in dierenasielen werken of als vrijwilliger actief zijn, worstelen met de emotionele tol van euthanasie en de status quo in twijfel trekken, weet dat je niet alleen bent. Als je moeite hebt om de hartverscheurende realiteit van euthanasie van dieren te verenigen met je eigen waarden, biedt Austin Pets Alive! een krachtige boodschap: verandering is mogelijk. Het team in Austin, Texas, heeft bewezen dat zelfs huisdieren die ooit als “onredbaar” werden beschouwd, een tweede kans op leven kunnen krijgen. Ze hebben een gemeenschap en een model opgebouwd dat aantoont dat die levens de moeite waard zijn om voor te vechten. Als je met eigen ogen wilt zien dat een ander pad mogelijk is, staan de deuren van Austin Pets Alive! en hun verhaal voor je open.
Dankbaarheid voor een Levensreddende Beweging
Het succes van Austin Pets Alive! is een collectieve prestatie, gevoed door de toewijding en passie van talloze individuen. Van stadsambtenaren en gemeenschapsadvocaten tot medewerkers, vrijwilligers, bestuursleden, genereuze donateurs, pleeggezinnen, pleitbezorgers op sociale media en zelfs beroemdheden die de APA! missie hebben omarmd – elke bijdrage is van vitaal belang geweest. De lokale media, ondersteunende adoptanten, leveranciers van benodigdheden, hulpdiensten, studentengroepen en degenen die voortdurend aandringen op nog grotere levensreddende inspanningen – ze spelen allemaal een cruciale rol. En tot slot, aan iedereen die is geraakt door het verhaal van een van die 100.000 geredde huisdieren: dank u wel. Van een dankbare leerling, bedankt voor alles wat je hebt gedaan en blijft doen om deze levensreddende beweging mogelijk te maken.
